Türk edebiyatının önde gelen bayan muharrirlerinden olan Pınar Kür’ün birinci olarak 1979’da yayınladığı ve büyük ses getiren Asılacak Bayan romanı, o günden beri çok okunan ve bilinen yapıtların başında geliyor. Kitabın bu kadar sevilmesinin elbette bir nedeni var. O da Pınar Kür’ün Türkiye’de yaşayan bayanların durumunu yeterli anlattığı içindir. Türk bayanın toplumdaki pozisyonu özetleyen eser olma özelliğin taşıyan Asılacak Bayan, sinemaya da uyarlandı.

Modern Türk edebiyatının değerli bayan müelliflerinden olan Pınar Kür denilince akla çabucak Asılacak Bayan romanı geliyor. Gelmesi de olağan; zira Pınar Kür, bu kitabı yazdıktan sonra çeşitli suçlamalara maruz kaldı.

Bunun yanında beyaz perdeye uyarlanan roman üzerindeki baskılar bitmek bitmedi. Türkiye bayanlarının fotoğrafını çeken, bayanların yaşadığı zorlukları, baskıları işleyen Pınar Kür’ün ismi kitapla adeta özdeşleşti.

Asılacak Bayan, yayınlandığı birinci günden büyük ses getirmiş, gerek anlatım tekniği gerekse bayanın toplumda pozisyonlandırılmasına ait bahadır tutumuyla Türkçe edebiyatın klasikleri ortasına girmiş bir roman. Kacını gazetelerin iç sayfalarında okuyup geçtiğimiz bir cinayeti ele alan Pınar Kür, bayana karşı örülmüş yargının arkasında yatan toplumsal dokuyu da tüm gerçekliğiyle masaya yatırıyor.

Yazar Füsun Akatlı roman hakkında şöyle diyor;

“YOZLAŞMANIN KESİTİNİ SUNAN ROMAN”

Her biri kendi iç bütünlüğünde, alabildiğine öznel tutulan üç telaffuz: Çıkarını ‘ortak bilinç’in çıkarıyla bütünleştirmiş Faik İrfan Elverir’in insanlıktan soyutlanmış söylemi. Cinsel bir obje, somut bir çaresizlik, tam bir kurban pozisyonuna yargılı Melek’in, sesi olmayan söylemi. Ve şaşkın, toy bir yeterli niyetin çıkmazında bocalayan Yalçın’ın edilginliği aşamayan şuurundan yansıyan söylemi. Bu üçünün, romanın ana kelamı bakımından, neredeyse değerini yitiren bir kilit olay (yalı cinayeti) etrafında sarmallanmasından bir o kadar objektif bir bildiriye ulaşılıyor. Pınar Kür’ün, yürekli bir toplumsal eleştiriyi yazının imkanlarıyla bağdaştırdığı bu roman, bayanın, hasebiyle da şüphesiz insanın onurunu tehdit eden yozlaşmışlıktan bir kesiti sorguluyor.”

TÜRK EDEBİYATININ KLASİĞİ

Asılacak Bayan, yayınlandığı birinci günden büyük ses getirmiş, gerek anlatım tekniği gerekse bayanın toplumda pozisyonlandırılmasına ait gözü pek tutumuyla Türkçe edebiyatın klasikleri ortasına girmiş bir roman.

Nicesini gazetelerin iç sayfalarında okuyup geçtiğimiz bir cinayeti ele alan Pınar Kür, bayana karşı örülmüş yargının arkasında yatan toplumsal dokuyu da tüm gerçekliğiyle masaya yatırıyor.

Her biri kendi iç bütünlüğünde, alabildiğine öznel tutulan üç telaffuz: Çıkarını ortak şuurun çıkarıyla bütünleştirmiş Faik İrfan Elverir’in insanlıktan soyutlanmış söylemi. Cinsel bir obje, somut bir çaresizlik, tam bir kurban pozisyonuna yargılı Melek’in, sesi olmayan söylemi. Ve şaşkın, toy bir âlâ niyetin çıkmazında bocalayan Yalçın’ın edilginliği aşamayan şuurundan yansıyan söylemi.

Yazar Pınar Kür

BİR CİNAYET…

Bu üçünün, romanın ana kelamı bakımından, neredeyse kıymetini yitiren bir kilit olay (yalı cinayeti) etrafında sarmallanmasından bir o kadar objektif bir iletiye ulaşılıyor. Pınar Kür’ün, yürekli bir toplumsal eleştiriyi yazının imkanlarıyla bağdaştırdığı bu roman, bayanın, münasebetiyle da elbette insanın onurunu tehdit eden yozlaşmışlıktan bir kesiti sorguluyor.