James Webb ve Hubble uzay teleskobu, ‘kanlı gözlü’ galaksileri görüntüledi
NASA Jet İtki Laboratuvarı tarafından yapılan açıklamaya nazaran, bilim insanları, IC 2163 ve NGC 2207 isimli sarmal galaksilerin çarpıcı manzaralarını elde etmek için James Webb Uzay Teleskobu’nun Orta Kızılötesi Aygıtı (MIRI) ile Hubble Uzay Teleskobu’nun morötesi ve görünür ışık kameralarından gelen dataları birleştirdi.
Ortaya çıkan görsel, milyonlarca yıl evvel birbirine çok yakın geçen ve adeta “sürtünerek” etkileşime giren bu iki galaksinin “kanlı gözlere” benzeyen yapısını gözler önüne seriyor.
Görüntü, güya “etsiz bir yüzün” üst kısmından kan pompalanıyormuş üzere bir izlenim yaratırken, “iki yakıcı göz” gibisi galaksi çekirdekleri kozmik karanlığa hakikat uzun ve müthiş “bakışlar” atıyor üzere görünüyor.
GALAKSİLERİN YAKIN GEÇİŞLERİ VE ETKİLERİ
Bilim insanları, bu iki galaksinin milyonlarca yıl evvel birkaç sefer birbirinin çok yakınından geçmiş olabileceğini ve bu yakın geçişlerin galaksilerdeki hususların çarpışmasına ve “hafif sıyrıklara” neden olduğunu belirtiyor.
“Göz kapaklarında” görülebilen parlak kırmızı çizgiler, galaksilerin şişkin ve damarlı kollarını temsil ediyor.
Araştırmalar, galaksilerin birinci yakın geçişinde, kütle çekiminin kavisli kolları büktüğünü ve birkaç yerde gelgit gibisi uzantıların oluştuğunu gösteriyor.
Görselin solunda yer alan IC 2163’ün çekirdeği ile en soldaki kolu ortasındaki dağınık, minik sarmal kolların da kütle çekimi tesiriyle meydana geldiği düşünülüyor.
Kütle çekimiyle, biraz daha büyük olan NGC 2207 galaksisinin doruğundan “sürükleniyor” üzere görünen ve görselin dışına hakikat uzanan ince, yarı saydam bir kol da dikkat çekiyor.
Her iki galaksi de yeni yıldız oluşumları ve süpernovalara mesken sahipliği yapıyor. Bilim insanları, her iki galaksiden uzanan “kolların” her yerinde sayısız “kalp üzere atan” yüksek yıldız oluşum bölgeleri tespit etti.
Bu galaksilerin her yıl Güneş büyüklüğünde iki düzine yeni yıldız oluşumuna yol açtığı, Samanyolu Galaksisi’nin ise yılda sadece iki yahut üç Güneş gibisi yıldız üretebildiği belirtiliyor.
Ayrıca, her iki galaksinin son yıllarda 7 süpernovaya mesken sahipliği yaptığı keşfedildi. Bu sayı, Samanyolu Galaksisi’nde her 50 yılda 1 süpernova biçiminde gerçekleşiyor.
Bu süpernovaların, galaksilerin uzanan kollarında yer açtığı, daha sonra soğuyup birleşerek yıldız oluşumuna neden olduğu düşünülüyor.
